Chów przemysłowy a środowisko (2)- Ścięte lasy

Lasy deszczowe są ogromnie ważne dla życia na Ziemi. Są nieocenione w przechowywaniu ogromnych rezerw CO2. Ścinanie i palenie kładzie kres wzrostowi drzew i otwiera zgromadzoną przez wieki zawartość CO2 zaledwie w przeciągu kilku minut, w których drewno jest palone. Uwolniony gaz unosi się w górę i przyczynia się do globalnego ocieplenia. Deforestacja w tropikach jest odpowiedzialna każdego roku za około 20% całej emisji dwutlenku węgla spowodowanej przez człowieka (44).

Rokrocznie od 70 do170 tysięcy metrów kwadratowych lasów tropikalnych na minutę ginie pod piłami łańcuchowymi, maczetami, buldożerami i w płomieniach – czego odpowiednikiem będzie obszar wielkości 21-50 boisk do piłki nożnej (45). Lasy deszczowe są początkowo ścinane dla wielkich drzew, które są używane na drewno. Bogactwo młodych drzewek, sadzonek, krzewów, krzaków, roślinności i mniejszych drzew jest ścinane i palone – jak i wiele stworzeń, które są od nich zależne. Ten jałowy ląd, który powstaje na skutek ścinania lasów i ich palenia jest w dużej mierze wykorzystywany pod wypas i uprawę pożywienia dla bydła hodowlanego (46). W 1996 r. USA importowało 4,2% z 939 milionów kilogramów wołowiny importowanej z Brazylii przez Wielką Brytanię (ponad 36 milionów kilogramów wołowiny) (47).

Jednym z najbardziej dotkniętych obszarów jest Kostaryka, która była kiedyś prawie cała pokryta lasami. W przeciągu ostatnich 20 lat prawie 80% jej lasów zostało ściętych. Zaledwie jeden hamburger, zrobiony z wołowiny pochodzącej z Kostaryki, według szacunków kosztuje tyle, ile życie jednego wielkiego drzewa, 50 młodych drzewek i sadzonek jakichś 20-30 różnych gatunków, setek gatunków owadów i wielką różnorodność mchów, grzybów i mikroorganizmów (48).

Jeśli nadać ekonomiczną wartość lasom deszczowym, zostało oszacowane, że przy trwałym zbieraniu plonów w postaci owoców i lateksu, jeden hektar peruwiańskich amazońskich lasów deszczowych jest warty 3 762 funty brytyjskie. Ten sam obszar ziemi jest wart zaledwie 551 funtów jako miejsce do wycinki i nędzne 81 funtów jako pastwisko (49).

Dużo mówi się o sadzeniu większej ilości drzew, by zastąpić te, które zostały wycięte, ale jest to tylko częściowe rozwiązanie. Lasy deszczowe rozwijały się w przeciągu tysięcy lat i stanowią najbogatsze, najstarsze i najbardziej produktywne oraz najbardziej złożone ekosystemy na Ziemi. Jeśli wylesianie będzie kontynuowane w obecnym tempie, naukowcy szacują, że niemal wszystkie ekosystemy tropikalnych lasów deszczowych zostaną zniszczone do roku 2030 (41). Wiekowy las charakteryzuje się stanowiskami ogromnych drzew, które zawierają wielkie ilości węgla, stanowią środowisko naturalne dla wielu gatunków, chronią glebę i przechowują składniki pokarmowe, a także stanowią istotną rekreacyjną, duchową i estetyczną wartość (42). Są również źródłem wysokiej jakości drewna; 80% starych lasów zostało zniszczonych w skali światowej, w tym mniej niż 5 % pozostaje w Stanach Zjednoczonych (43).

Lasy wywierają wpływ nie tylko na zwierzęta, owady, roślinność – na całym świecie ok. 60 milionów ludzi żyje w lasach i ich przetrwanie zależy od nich. Dla tych tubylczych ludów lasy to ich domy, źródło przetrwania, duchowości i kultury. Bezpieczeństwo ich społeczności leży w bezpieczeństwie lasów, tak więc ich głęboka wiedza o lasach wpływa na to, by je chronić i utrzymać przy życiu; jednakże przy obecnym tempie wylesiania i niewielkiej ochronie dla tych ludów, przyszłość wygląda niepewnie. Już teraz stoją w obliczu zmniejszenia ich tradycyjnych praw dostępu i użytkowania, przeniesienia ich domów, zagrożeń dla ich źródeł utrzymania, a także w obliczu braku szacunku i ignorancji wobec ich własności, tradycji, wartości oraz w obliczu prześladowań ze strony władz. Można się spodziewać, że te metody postępowania się nasilą, jako że zapotrzebowanie na lasy się zwiększyło (50).

Nie chodzi tylko o to, że lasy deszczowe zostały zniszczone. Środowiska na całym świecie zostały dotknięte przez rolnictwo. W Wielkiej Brytanii ponad 95 % pierwotnych obszarów leśnych zostało zniszczonych – większość tego lądu jest obecnie użytkowana pod wypas zwierząt hodowlanych i uprawę ich paszy. Posiadająca kiedyś piękny i zróżnicowany krajobraz Wielka Brytania stała się monokulturą zbóż.