Dni skłoterskie w Amsterdamie

W Amsterdamie dni squaterskie rozszerzają się do więcej niż do jednego
weekendu. Na Początek demonstracja 5.4.08 o 15.00 na placu Spui potem
koncert we Vrankrijk.
Positivenest też korzystając z okazji 6.4.08 organizuje dzień otwarty
dla sasiadów. Potem 11, 12, 13 kwietnia dużo workschopów, imprez ,
aktywności, demonstracji, blokowania ulic, street party ... i jak
możemy się po Amsterdamie spodziewać innych niespodzianek. Jeśli tylko
uda mi się znaleźć czas napiszę o szczegółach.
Wzywamy do dwóch dni demonstracji, akcji bezpośrednich, organizowania publicznej informacji, akcji ulicznych (street-parties), skłotingu w piątek 11 i w sobotę 12 kwietnia 2008 roku w obronie wolnych miejsc, dla antykapitalistycznej kultury alternatywnej. —- W ciągu tych dwóch dni zamierzamy przedstawić autonomiczne miejsca i skłoty jako części sieci tworzącej europejski/globalny polityczny ruch. Chcemy łączyć te miejsca z nowymi ludźmi i nowymi zmaganiami, a także wspomagać tworzenie autonomicznych stref w miejscach, gdzie nigdy nie było tego rodzaju akcji. Chcemy ulepszać, krok po kroku, nasze umiejętności przeciwstawiania się fali represji.

Wzywamy do wszelkiego rodzaju zdecentralizowanych i autonomicznych akcji, do czegokolwiek, co wydaje wam się najbardziej odpowiednie w lokalnym kontekście. Poniżej znajdziecie polityczny przekaz, który pragniemy, by był podstawą tych dwudniowych działań.
Jesteśmy wszędzie…

Od wieków ludzie używali skłotów i stref autonomicznych, miejskich i wiejskich, aby przejąć kontrolę nad własnym życiem. Są one narzędziem, taktyką, praktyką, a także sposobem na życie. Przez dziesiątki lat, ruch skłoterski w Europie i poza nią walczył z kapitalistycznym systemem, miał swój udział w lokalnych zmaganiach z destrukcją, dostarczając alternatyw wobec działań nastawionych na zysk, wobec kultury konsumpcyjnej; prowadził centra społeczne i działania nastawione na uczestnictwo poza mainstreamową gospodarką. Demonstrował możliwości samoorganizacji bez hierarchii, tworzył międzynarodowe sieci wymiany i solidarności. Te sieci zmieniły życie niejednej osoby, która dzięki temu wyszła poza społeczną kontrolę oraz utworzyły wolne miejsca, gdzie ludzie mogli żyć wbrew społecznym normom.

Miejsca te między innymi są centrami spotkań i tworzenia nowych projektów tworzących i rozprzestrzeniających ideę kultury wywrotowej, wymiany dóbr, środków i wiedzy, nie opartej na systemie monetarnym, eksperymentowania z nowymi sposobami na życie, kolektywnych debat, recyklingu i konstrukcji, działań związanych z rolnictwem, tworzenia niezależnych mediów.

Niezależnie od tego, czy mówimy o miejskich skłotach, czy o zakupionym gruncie, o wynegocjowanym, czy przywłaszczonym wiejskim terenie, o odnowionych fabrykach, czy o budynkach zbudowanych przez kolektyw, miejsca te są schronieniem dla rebeliantow i wyrzutków społecznych, biednych i bezdomnych ludzi, radykalnych aktywistów, nielegalnych imigrantów. Centra społeczne są dla nas kluczowe jako część ruchu dla społecznej przemiany.
W całej Europie represje są wynikiem działań rządów

Atakują one strefy autonomiczne działające od wielu lat, takie jak Ungdomshuset w Kopenhadze, Koepi i Rigaer Straße w Berlinie, EKH w Wiedniu i Les Tanneries w Dijon, zaskłotowane centra społeczne w Londynie i Amsterdamie, Ifanet w Salonikach, itd. We Francji skłoty stały się priorytetowym celem policji zaraz po ruchu anty-CPE oraz fali akcji i rozruchów, które wydarzyły się w okresie wyborów prezydenckich. W Niemczech przed szczytem G8 wiele stref autonomicznych zostało przeszukanych i zaatakowanych. W Genewie i Barcelonie, dwóch dużych i starych skłoterskich „twierdzach”, władze zdecydowały położyć kres ruchowi. Choć nadal możliwe jest zajęcie pustych budynków w pewnych krajach, w innych stało się to przestępstwem. Ludzie zamieszkujący tereny wiejskie zaczynają zmagać się z problemami z dostępem do terenów, prawem dotyczącym higieny, ochrony i statusu ze strony burżujów i turystów1. W całej Europie kultura niezależna jest zagrożona.

Parę miesięcy temu obserwowaliśmy walki na ulicach Kopenhagi i akcje w całej Europie będące sprzeciwem wobec ewikcji Ungdomshuset. Te oraz inne wydarzenia, które miały miejsce na przestrzeni kilku ostatnich miesięcy, skłoniło nas do podjęcia wysiłku odnowienia znaczenia międzynarodowej solidarności.

Jesteśmy zmotywowani przez tę samą pasję, czujemy tę samą determinację, zmagamy się z powszechnym wrogiem pod postacią represji oraz jesteśmy zjednoczeni pomimo granic przez naszą żądzę zbudowania świata równości i samostanowienia. Jako niezależne i nie rządzone wyspy niekontrolowanej wolności, chcemy kontynuować walkę w solidarności oraz umocnić nasze międzynarodowe więzi, bez względu na to, jak wiele kilometrów nas dzieli.
Kwestie dotyczące akcji

Pragniemy także na czas tych akcji umożliwić i zainspirować dyskusję, zademonstrować różne możliwości i strategie, co może być doskonałą okazją, aby dzielić się umiejętnościami. Poniżej pewne wątki, które chcemy podjąć:

* Co rozumiemy poprzez strefy autonomiczne i czego od nich oczekujemy? Jaka jest ich rola w dążeniu do radykalnych zmian społecznych? W którym miejscu skali pomiędzy „alternatywnym” a „konfrontacyjnym” się znajdują?
* Dziel się informacjami dotyczącymi skali działań, które mają miejsce w autonomicznych strefach społecznych wraz z pomysłami, jak sprawić, by owe działania się powiodły; kwestionuj produkcję dóbr i usług; wspieraj wymianę wiedzy pomiędzy miastem a terenami wiejskimi.
* Dziel się doświadczeniami, inspiruj innych, dowiedz się, jak inni żyją w kolektywie i jak wyglądają ich działania, alternatywne ekonomiczne systemy wymiany…
* Dziel się różnymi sposobami odzyskiwania miejsc w całej Europie: nielegalna okupacja, konstrukcje DIY, wagenburgi, kolektywny zakup, wolne kontrakty…
* Dziel się praktycznymi środkami i poczuciem solidarności pomiędzy:
o różnymi użytkownikami stref autonomicznych (zarówno obecnych, jak i potencjalnych): kooperatywami, ludźmi bez dokumentów, aktywistami, podróżnikami, imigrantami, mieszczuchami, mieszkańcami terenów wiejskich i podmiejskich oraz małych gospodarstw wiejskich;
o różnymi sposobami użytkowania przestrzeni; aktywności dla społeczności, miejsce spotkań dla różnych grup, miejsca zamieszkania;
* Umożliwiaj formowanie powszechnych strategii w konfrontacji z represjami ze strony państwa i ewikcjami;

Kim jesteśmy, jak możemy pracować nad tym projektem i wprowadzić go w życie?

Jesteśmy obecnie grupą ludzi zaangażowanych w tworzenie różnych stref autonomicznych w całej Europie, którzy zdecydowali się przedyskutować to wezwanie. W najbliższym czasie spotkamy się z członkami różnych kolektywów, aby przekonać się, co ludzie myślą o propozycji zorganizowania europejskich dni akcji i w jaki sposób chcieliby w tym uczestniczyć. Sukces tego przedsięwzięcia zależy w dużej mierze od naszej zdolności stworzenia większej międzynarodowej grupy roboczej. Oznacza to, że każdy, kto chciałby wziąć w tym udział przedyskutowałby ten pomysł w różnych miejscach, tworząc i dystrybuując materiały propagandowe i sieć wzajemnej informacji o wydarzeniach dotyczących akcji podjętych w tych dniach. Pragniemy także w ciągu najbliższych miesięcy zorganizować spotkanie dotyczące tego wydarzenia. Bądź w kontakcie!
Materiały
Plakaty

Poniżej macie wezwanie w postaci ulotki w formacie A4. Ściągnij plik PDF, wydrukuj go i rozdaj na skłotach lub innych strefach autonomicznych.

flyer A4 - recto flyer A4 - verso
Kontakt
Przygotowanie spotkania

Sukces tego spotkania zależy od naszej zdolności uformowania większej międzynarodowej grupy roboczej. Całe wydarzenie będzie miało miejsce bez jakiegokolwiek „centralnego komitetu” i składać się będzie z różnych zdecentralizowanych autonomicznych akcji. Nadal jednak uważamy, że ważne byłoby takie spotkanie w celu wymienienia się pomysłami i strategiami, przedyskutowania treści wezwania, ustalenia, jak stworzyć narzędzia powszechnej informacji pośród ludzi zjednoczonych w tym projekcie, jak nawiązać kontakt i udzielić wsparcia różnym lokalnym inicjatywom.

Dlatego wzywamy na międzynarodowe spotkanie koordynacyjno-przygotowawcze w dniach 24 i 25 listopada 2007 w strefie autonomicznej „Les Tanneries” znajdującej się w Dijon we Francji. Jest to zaskłotowane centrum społeczne na poprzemysłowym terenie, zajmowane od 1998 roku. Dzięki latom walki z urzędem miasta będącym właścicielem budynku, projekt osiągnął pewien poziom stabilności. Mieści się tam prestrzeń mieszkalna kolektywu, koncertownia, pracownia hakerska, free shop, infoshop, ogród, biblioteka…

Mamy nadzieję, że wielu z was będzie w stanie do nas dołączyć. Prosimy uprzedzić nas o swoim przyjeździe, dzięki czemu będziemy mogli zorientować się co do liczby osób do ugoszczenia i zaplanowania ilości jedzenia. Przekazanie tego zaproszenia ludziom tworzącym skłoty i strefy autonomiczne będzie mile widziane.
Kontakt i pomoc

Bądź w kontakcie, pisz na adres april2008 at squat dot net.